عجیب نیست که همش سیمبرگ و والاس برای ما قوانین بنویسن؟ اینم یک نسخه جدید و ایرانی.
1. تخته هم بردن داره هم باختن. اگر طاقت باخت رو در سکوت و متانت ندارید بازی نکنید.
2. تخته با تخته هیچ فرقی نداره. اونی که فقط روی تخته سنندج از حریفش میبره یه کلکی تو کارش هست.
3. اگر عصبانی و خسته هستید بازی نکنید. قیافه حریف درب و داغون دیدن نداره.
4. با کامپیوتر تمرین نکنید. اگه ببره احساس ضعف می کنید و اگر ببازه هم که کار بزرگی نکردید.
5. تاس با تاس هیچ فرقی نداره. مگر اینکه متعلق به حریف باشه!
6. برای بردن از پیشکسوتهای ایرانی چند تا کار ضروریه. بستن گوشها، باز کردن چشمها، تاس ریختن هر دو طرف با تاس ربز. قطعی نیست، ولی خیلی موثره. یادتون نره در هر صورت پیشکسوت قابل احترامه.
7. هرگز فکر نکنین حرفه ای شدین. دست بالای دست و تاس بالای تاس بسیار است.
8. اگر حریف ایرانیه و در جواب شما می گه که بازی رو خیلی خیلی خوب بلده، لازم نیست خیلی نگران بشید. احتمالا تازه کاره و بازیشم کلنگیه. حریفی قدره که به جای کری خوندن، در سکوت تاس رو تو تاس ریز می چرخونه تا نوبتش بشه.
9. دیدن یه بازی خوب بین دو حریف کار بلد ،درست به اندازه دو بازی که خودتون انجام بدین تجربه توش داره.
10. نظر دادن رو بازی دیگران همیشه آسونه، بیار آنچه داری ز مردی و زور!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر